maandag 11 juni 2018

Hoe ziet de wereld eruit in 2030?

JCW (Jeugd, Cultuur en Wetenschap vzw) hield een wedstrijd om het boek 'Groeten uit 2030' te winnen. Ze wilden weten hoe je dacht dat de wereld er dan zou uitzien. Dat inspireerde me om dit stukje te schrijven. Blijkbaar vonden ze het wel leuk, want ik won het boek :-)


Hoe ziet de wereld eruit in 2030?

Matthijs struikelt bijna over het ding. Hij fronst zijn wenkbrauwen en bukt zich om het op te rapen. ‘Opgelet, uw BMI gaat de foute richting uit’ zegt zijn identiteits-chip wanneer het zwembandje rond zijn middel de sensor op zijn broekband bijna plet. ‘Meer vezels en fruit, minder cola. Bericht opgeslagen.’ antwoordt de chip op de digitale boodschappenlijst aan de frigo. ‘Gezondheidsinfo uit’ zegt Matthijs geërgerd, waarop de chips gelukkig zwijgen. Hij weet zelf ook wel dat hij te dik is, maar wat wil je. Virtual geocaching versie 5.3 vult zijn dagen, samen met ‘4D ski: de ultieme ervaring’. Het nieuwe spel is immens populair. Vanuit je zetel beleef je een ski-ervaring waarbij je de kou voelt, de prachtige skihellingen ziet door je bril, de geuren van dennenbossen ruikt en dat alles zonder kramp, blessures, longontstekingen of gebroken benen. Gezellig in je luie zetel. Zijn pa zeurt er regelmatig over wanneer hij vertelt over de wereld voor 2020. Vroeger speelden kinderen blijkbaar écht. Ze sportten buiten, kregen spierpijn en hadden geen overgewicht. Matthijs zou het niet weten. Hij kan zich zo geen wereld indenken. Hij is geboren in 2018 en nadat de wereld in 2020 volledig digitaal, geautomatiseerd en virtueel ging, heeft hij sinds zijn peutertijd niet veel meer gedaan dat niet virtueel was. Vandaar dat zijn identiteits-chip hem tot vervelens toe aanspoort meer te bewegen omdat een BMI van 28 voor een 12-jarige echt niet gezond is. Voor 2020 een uitzondering, nu echter wijdverspreid.
Als hij zijn zoekchip vraagt om info over het ronde voorwerp waarover hij bijna viel, zegt die dat het ding een ‘bal’ heet. Blijkbaar speelden zowel kinderen als volwassenen er allerlei spelletjes mee, met namen als voetbal, volleybal en basketbal. Matthijs kijkt er verwonderd naar en een beetje gefascineerd. Het ding ziet er prehistorisch uit, bedrieglijk simpel en zonder enige technologie. En toch konden kinderen en volwassenen er zoveel kanten mee uit. Die pre-2020’ers waren echt wel bijzonder…


Geen opmerkingen:

Een reactie posten