Ik las net dit amusante, origineel vormgegeven boek. Onderstaand mijn recensie:
Wie speelt er
naast de scène toneel?
Meer dan in menig ander boek kan je niet voorbij aan de
vormgeving in De hoofdrol. Dit hoogst originele debuut van Janice
Hallett is een collectie e-mails, sms’jes en post-its waarmee de lezer aan het
speuren gaat om een moord op te lossen.
Het boek is een raamvertelling waarin twee beginnende
speurders in opdracht van hun baas een rechtszaak moeten onderzoeken, omdat hun
baas het gevoel heeft dat de verkeerde persoon veroordeeld is. Voor hij in
beroep gaat, wil hij graag zien of een frisse kijk van twee jonge krachten zijn
voorgevoelens bevestigt.
De zaak waar het om gaat, speelt zich af in een
toneelgezelschap: The Fairway Players. Daarin draait het vooral om de vermogende
familie Hayward die sinds jaar en dag dit gezelschap leidt, waarvan patriarch
Martin de stukken regisseert en echtgenote Helen en dochter Paige de
voornaamste rollen op zich nemen. De andere leden van het toneelgezelschap zijn
oude bekenden of vrienden van hen. Als kleindochtertje Poppy van twee kanker
krijgt, ontstaat uit de golf aan solidariteit een goed geoliede inzamelactie
met tal van evenementen. Waar veel geld rondgaat, ontstaan echter vaak
wantrouwen en meningsverschillen. Wordt het geld goed besteed, verdwijnt er
geen geld? Dan sterft een van de leden van het gezelschap… en zijn alle leden
plots verdachten.
Door te kiezen voor snelle, informele communicatie tussen haar
personages kan Hallett pijlsnel tegenstrijdige versies van de waarheid op de
lezer afvuren. Roddels en grote of kleine leugens (al dan niet om bestwil)
schetsen daarbij een steeds duidelijker beeld van deze groep die een
microgemeenschap vormt. De vele kleine kantjes van mensen worden met de nodige
humor gebracht. Zo wijst iemand de familie er vol goede bedoelingen op dat het
hebben van een beperking toch ook serieuze voordelen heeft als je in de
hoofdstraat een parkeerplek zoekt, blijft een ander maar Lourdeswater
aanbevelen en toont een uitdraai vol onzin hoe de Handsfree belfunctie in de
auto er een zootje van maakte.
De twee speurders wisselen regelmatig via post-its of
WhatsApp van gedachten, vatten hun bevindingen samen of bespreken verschillende
scenario’s. De auteur maakt hier een goede keuze, want dit houdt het voor de
amateurspeurder/lezer overzichtelijk. Hallett serveert vele goede wendingen en
houdt de lezer alert. Toch zal die lezer merken dat hij zelfs met al deze info
niet alle puzzelstukjes heeft. In het laatste derde van het boek komen er cruciale
stukjes info bij, waardoor hij onmogelijk volledig kan raden hoe de vork in de
steel zit. Dat mag de speurpret echter niet bederven. De hoofdrol is een
zeer amusant en aangenaam boek en een leuk vormgegeven debuut.
De vertaling werd gedaan door Kees van Weele. Graag bedank
ik Xander Uitgevers voor het boek.
Geen opmerkingen:
Een reactie posten