Regels voor het
ochtendgesprek
'Mama, ik vind gele snottebellen het
mooiste!' Hé? Ik word opgeschrikt uit mijn gemijmer. 'Gele
snottebellen, mama' legt mijn zoon uit, met een gezicht alsof ik een
heel simpel feit niet kan vatten -wat waarschijnlijk ook zo is. 'Je
hebt gele snottebellen, en dat zijn de mooiste' legt hij uit. 'Want
geel is mijn lievelingskleur. Groene vind ik eigenlijk ook wel mooi.
Maar die witte, die vind ik maar niks, zo zonder kleur.'
Verwachtingsvol kijkt hij me aan. Wachtend op mijn preferenties. Maar
hij heeft pech. Als er één ding is dat ik écht vies vind, zijn het
wel snottebellen. Ik weiger na te denken over de schoonheid ervan.
Een groene duidt erop dat ik dringend weer eens met hem richting
oorarts moet voor buisjes, en als het bij witte blijft, ben ik al
lang blij. Zwakjes probeer ik: 'Wat een onderwerp voor een
ochtendgesprek!' waarop hij uiteraard wil weten wat dan wél goede
onderwerpen zijn voor een ochtendgesprek. Alsof ik die lijst bij Kind
en Gezin heb meegekregen indertijd. Ik durf er trouwens donder op te
zeggen dat elk onderwerp dat hij leuk vindt als ochtendgesprek vast
niet op die lijst staat. Mannen komen dan misschien van Mars, maar
kinderen komen van de snottebellenplaneet.
Geen opmerkingen:
Een reactie posten